Foto navigatie
ID: D3063 Eens, heel lang geleden ...
Eens, heel lang geleden ...
Eens, heel lang geleden, in een heel ver land
Leefde er een meisje
Ze was zo knap
Zo knap, dat alle jongens uit het dorp verliefd op haar waren
Het meisje was zich niet bewust van haar schoonheid
Ze deed gewoon wat ze moest doen
Ze werkte voor haar vader en stiefmoeder op het land
En ze deed haar voetjes in te kleine schoentjes
Zodat ze nog kleinere voetjes kreeg
Dat vonden de mannen in dat verre, land het toppunt van schoonheid
In dat verre, verre land, wat China genoemd werd, leefde het knappe meisje haar leven
Een leven van hard, heel hard, werken
Jaar na jaar verstreek
En het knappe meisje werd ouder en ouder
Van haar stiefmoeder moest ze nog harder werken dan ze al deed
De jongens uit het dorp kregen steeds minder belangstelling voor haar
Ze vonden haar opeens niet meer het knapste meisje van het dorp
En ze had ook nog, niet eens van die kleine voetjes
Jaren verstreken
Toen kwam er in het dorp, wat inmiddels een stadje was geworden, een wat oudere man
Met een grijze baard
Hij kwam uit een ver land
En hij had een raar apparaat op z'n inmiddels aanwezige buikje
Hij richtte het apparaat op het gezicht van het eens zo knappe meisje
En toen:
De oude vrouw die eens het knapste meisje van het dorp was bleef achter
De al wat ouder man vertrok weer naar het verre buitenland, wat Holland werd genoemd
Hij kwam thuis en had van alles te vertellen over dat verre land en z'n inwoners
En hij liet zijn plaatjes zien aan Jan en Alleman
Zich verbazend over de wereld om hem heen
Die zoveel te bieden heeft als je maar wilt zien
Zoveel mensen, zoveel gezichten
Zoveel sprookjes ...
Tijd: 09.05 u.
Datum: 25 mei 2007
Plaats: Dali, China
Eens, heel lang geleden, in een heel ver land
Leefde er een meisje
Ze was zo knap
Zo knap, dat alle jongens uit het dorp verliefd op haar waren
Het meisje was zich niet bewust van haar schoonheid
Ze deed gewoon wat ze moest doen
Ze werkte voor haar vader en stiefmoeder op het land
En ze deed haar voetjes in te kleine schoentjes
Zodat ze nog kleinere voetjes kreeg
Dat vonden de mannen in dat verre, land het toppunt van schoonheid
In dat verre, verre land, wat China genoemd werd, leefde het knappe meisje haar leven
Een leven van hard, heel hard, werken
Jaar na jaar verstreek
En het knappe meisje werd ouder en ouder
Van haar stiefmoeder moest ze nog harder werken dan ze al deed
De jongens uit het dorp kregen steeds minder belangstelling voor haar
Ze vonden haar opeens niet meer het knapste meisje van het dorp
En ze had ook nog, niet eens van die kleine voetjes
Jaren verstreken
Toen kwam er in het dorp, wat inmiddels een stadje was geworden, een wat oudere man
Met een grijze baard
Hij kwam uit een ver land
En hij had een raar apparaat op z'n inmiddels aanwezige buikje
Hij richtte het apparaat op het gezicht van het eens zo knappe meisje
En toen:
De oude vrouw die eens het knapste meisje van het dorp was bleef achter
De al wat ouder man vertrok weer naar het verre buitenland, wat Holland werd genoemd
Hij kwam thuis en had van alles te vertellen over dat verre land en z'n inwoners
En hij liet zijn plaatjes zien aan Jan en Alleman
Zich verbazend over de wereld om hem heen
Die zoveel te bieden heeft als je maar wilt zien
Zoveel mensen, zoveel gezichten
Zoveel sprookjes ...
Tijd: 09.05 u.
Datum: 25 mei 2007
Plaats: Dali, China